Zaterdag, 27 mei 2017

Zaterdag, 27 mei

Ennnnnnn, weer wakker! Ik heb een slechte nacht gehad. Als eerste had ik hoofdpijn, door gebrek aan koffie. Echt een kwaaltje waar ik vanaf wil. Toch maar 2 kopjes genomen en vervolgens kon ik door de cafeïne niet meer in slaap komen. En door de herrie van schreeuwende kinderen, niet te vergeten! Uiteindelijk lukte het toch tegen 24.00 uur en voor een ieder die mij kent, ik ben een ochtendmens. Nou ja, de plannen voor de volgende dag waren al gemaakt. Dus waren we om half 8 klaar, reden we de camping af en op naar Martha Creek Campground nabij Revelstoke, 241 km verder. Maar eerst voor Olivia naar 'the enchanted forest' welke ik zo op de route had ingecalculeerd ;-) ! 

Net onderweg zagen we 'alweer' herten, maar ook een kudde bighorn sheeps langs de weg grazen. Ik zette de camper stil, sprong uit de camper met mijn fototoestel (de foto-fanaat die ik ben) en Inge riep ineens..."de camper rijdt!!" Oeps, even vergeten de automatische versnellingsbak van "D" af te halen en in "P" te plaatsen ! Foutje, bedankt!!  Wel mooie foto's genomen..;-)

Na anderhalf uur sturen met de camper door gebieden die alleen maar mooier lijken te worden kwamen we aan bij het Enchanted Forest. In het dichte woud heeft 'iemand' de moeite begonnen om elfjes en andere sprookjesfiguren (veelal zelf gemaakt en geverfd ) neer te zetten en daarmee sprookjes en gezegden uit te beelden. Hoe dan ook, Olivia vond 't geweldig! Ook is hier de hoogste boomhut te vinden ter wereld. Logisch, de bomen zijn hier gewoon erg hoog!! In boomstronken zijn deurtjes geplaatst, zet er een kabouter voor en de illusie is compleet!

En door naar de campground! Martha Creek, naast Lake Revelstoke. En weer, het wordt bijna saai, wat een fantastische plek weer! Daar waar de stad Revelstoke ophoudt, slaan we linksaf de weg in naar boven verder de bergen in , welke leidt naar de campground en nog 100 km verder naar ....niets. Wij vinden de campground en zoeken een mooi vrij plekje uit en parkeren de camper feilloos op zijn nieuwe verblijfplaats. Doen de 'fee' ($ 28.- voor een nacht) in een enveloppe voor deze nacht en droppen het in de kluis. Ook deze is weer betaald. 

Op de campground is een trappetje naar Lake Revelstoke, en het enorme meer zelf  eindigt uiteindelijk bij een massieve dam, waar elektriciteit wordt opgewekt. Maar waar wij zijn, zien we alleen de natuurlijke schoonheid van een van de gigantische meren van Canada! Diep blauw, grote bergen met naaldbomen op de achtergrond en de toppen van de bergen nog bedekt met sneeuw. Tja, ik kan dan ook niet stoppen met fotograferen. Olivia en ik doen onze schoenen uit en 'proeven' met onze voeten de temperatuur van het water..ooeee, dat is koud! Maar toch krijgen we er geen genoeg van en binnen de kortste keren beginnen onze voeten roder te worden van de kou. Af en aan lopen we het water in en uit. Ook Inge probeert het water, maar die komt al gauw niet verder dan enkel-diep. Na twee uurtjes lopen we terug, Waar we net de parkwachter treffen. Ik vraag haar naar de kans op Wildlife en ze vertelt mij dat zij bij het naar huis rijden gisteravond, op nog geen 4km hiervandaan, een cougar (poema) zag welke langs de snelweg liep. Oeee, dat is gaaf! Beren komen wel veel voor, maar niet hier op de Campground. Vorig jaar was hier de laatste gezien. Ze geeft wel als tip iets verder de weg te volgen naar het noorden (richting ' niets' dus), daar is de kans groter op beren en ander gespuis. We besluiten dat morgenochtend dan ook te doen. Baat het niet, dan schaad het niet denken we maar. Er zitten ook elanden hier, die schijnen enorm te zijn. Morgen dus!

Naast ons plekje  komen toevallig op campsite 8, ook een camper  te staan. Wat blijkt! Hollanders! Om een praatje te openen vraag ik waar ze vandaan komen en ze roepen: uit Holland ! Hierna negeren zij ons volledig! Ze lijken mij ietwat chagrijnig :-). De vrouw des 'camper' pakt, zodra de camper staat, een ligstoel en beweegt zich verder niet meer !! De mannen voeren alleen maar haar opdrachten uit. Ze zeggen ook verder helemaal niets tegen elkaar. Wat een gezelligheid. Ze laten de heerlijke temperatuur in ieder geval flink dalen....tot onder het vriespunt! Ik zeg tegen Inge : "we hebben nu ook een ijsbeer gezien! Vinkje!!"

Vanavond zijn Olivia en ik nog even naar het meer gelopen. Zo kom Inge nog even lezen en Olivia nog even op het kiezelstrand spelen. Mooi moment, net voordat de zon achter de bergen verdwijnt is het licht mooi. Ik schiet nog wat foto's en bedenk dat we hier nog minder dan 2 weken hebben. Tjonge, wat een mooie vakantie. Wat is Canada een gaaf land....en we gooien nog maar een houtblok op het vuur...:-)