Vrijdag, 19 mei 2017
Hallo allemaal,
Nog steeds in de bush bush vandaag. Vanmorgen vroeg (erg vroeg) vertrokken wij van de campground in Tofino, met de gedachten om wildlife te spotten, onderweg naar ons nieuwe plekje. 'Men' had ons verteld dat in de ochtend-uren we het meeste kans maakten om beren te zien. Dus gingen we om 05.00 uur op pad in de vroege schemer vol hoop. Moet er ook even bij vermelden dat ik er ook nog om 02.00 uur uit ben gegaan in het pikkedonker om de donkere (fantastisch mooie) sterrenhemel te fotograferen. Maar anyway, de vroege trektocht leverde geen wildlife op, hoe goed we ook zochten.
Onderweg naar Buttle Lake campground in Strathcona Provincial Park zijn we nog gestopt bij wat kleine watervallen en stroomversnellingen, die de moeite waard waren om te bezichtigen.
Ondanks dat we tegen 12.00 uur al bij onze beoogde bestemming aan waren gekomen, was er geen plekje meer te bekennen op deze campground. Dus door naar de volgende campground, 23 km verder en dieper het park in (blij dat ik goed voorbereid was). Bij Ralph River Campground een mooie plek weten te bemachtigen vlakbij de rivier en dicht bij het Buttle Lake meer. We hebben de camper gestald en na een korte verkenning kwamen we uit op de oever van het reusachtige meer. Wat een mooie plek. Ondanks het weer prima is qua temperatuur, spotten we veel sneeuw op de nabij gelegen bergtoppen. WoW, wat een formidabel gezicht. Alsof we in een aflevering van Alaska bush People zijn binnengelopen!!
Veel foto's gemaakt en video's, waarna we weer zijn terug gelopen. Ook hier hangt bij de ingang van de campground overigens dat beren en poema's hier wonen en dat we echt alle etensresten moeten opbergen. Nou, na onze maaltijd houden we doorgaans niets over en ook vanavond smaakte de worstjes boven het vuurtje op een bammetje prima! De parkwachter is net langs geweest om haar geld op te halen en wat hout voor de korf af te leveren, dus we kunnen weer door!
Nog iets wat ikzelf ontdek tijdens deze reis en waar ik vooraf niet over nagedacht heb. Kijk, deze camper is van alle gemakken voorzien. Ik maak mijzelf (te) druk, hier in de bossen, over het verbruik van het water, stroom en gas welke de camper aan boord heeft. Ik voel als oer-behoefte om ervoor te zorgen dat we niet zonder komen te zitten. In mijn hoofd zit : hier is geen winkel, geen pomp en ook de telefoonverbinding is hier niet werkend. Dus als de kraan open wordt gezet denk ik, moet hij echt helemaal open? Als in de avond het licht aangaat denk ik...oei, houden de accu's het vol? Echt hilarisch als je het relativeert. Water haal je desnoods uit de kristalheldere rivier, we hebben een generator voor stroom en gasverbruik? Echt na een week verwaarloosbaar! Dus, hoe druk mot ik mijzelf maken? Inge besluit elke keer als ik kijk naar die waterkraan, deze met een glimlach vol open te zetten. Het monster. Het helpt wel relativeren..
Zo lekker slapen, al is Olijfje zooo lief aan het spelen met haar knuffels . Morgen lekker wandelen hier in deze formidabele omgeving!!
Tot later!
